Nie ma to jak własnoręcznie zrobiony makaron 🙂 Zdjęcia pochodzą z InstaStories Facundo i są chyba częścią współpracy z firmą Pastalinda – dystrybutorem akcesoriów kuchennych, w tym maszynek do robienia makaronu.
Kamba, czyli pies rodziny Arana Susini otrzymał swój portret. Jego autorem jest malarz zwierząt Matian Pedemonte. Nie wiem, czy portret został namalowany na zamówienie, czy też z własnej inicjatywy artysty. Tak czy owak portret trafił do Facundo i zawisł na ścianie jego domu.
Wcześniej pisałam o serii „Buen dia” to teraz będzie coś z serii Compas. Widzicie to samo co ja?! Tam jest nie tylko kucyk, kot i pies, ale też krowa! Mam nadzieję, że to jakaś miniaturowa odmiana, bo jeżeli to cielak, który kiedyś wyrośnie na pełnowymiarową krowę, to jestem w szoku! Nowy członek zwierzyńca nazywa się Lembu.
Czasami na Instagramie Facundo Arana wita się ze swoimi obserwatorami mówiąc im (a właściwie pisząc) „dzień dobry” w różnych językach, także po polsku. Dwa ostatnie wpisy z tego cyklu Facu opatrzył następującymi zdjęciami:
Każdego roku 9 listopada w Argentynie obchodzony jest Narodowy Dzień Dobrowolnego i Stałego Dawcy Krwi. Dzieje się tak dla upamiętnienia pierwszej transfuzję krwi przeprowadzonej w tym kraju w 1914 przez doktora Luisa Agote. Pandemia Covid-19 i lockdown spowodowały drastyczne zmniejszenie ilości dawców krwi. Jednak potrzeby nie zmalały – krew jest nadal potrzebna, a wręcz konieczna do przeżycia niektórych pacjentów. Facundo jak co roku pamiętał i tym dniu i z tej okazji przypomniał kilka swoich zdjęć z flagą akcji Donar Sangre Salva Vidas.
Z uwagi na zbliżające się otwarcie baru Vermu niektóre media zdecydowały się wspomnieć o tym przedsięwzięciu sygnowanym twarzą i nazwiskiem Facundo Arana. Najpierw proponuję spojrzeć na wywiad, którego Facu udzielił stacji Canal de la Ciudad, a w dalszej części zamieściłam krótkie streszczenie artykułu z Exitoina. Zapraszam.
Zarówno w realnym życiu, jak i w internecie staram się nie oceniać ludzi po wyglądzie, ani nie oceniać czyjegoś wyglądu, ale czasami się po prostu nie da… Do napisania tego postu sprowokowało mnie kilka niedawnych zdjęć Facundo, na które natknęłam się w sieci, na przykład takich:
Wiele sektorów ucierpiało z powodu pandemii koronawirusa, a wśród tych którzy ucierpieli najbardziej są artyści. Bez nowych filmów, czy seriali i przy zamkniętych teatrach są praktycznie pozbawieni możliwości zarobkowania. Niektórzy żyją z oszczędności, inni starają się wrócić na ring za pośrednictwem transmisji streamingowych, a jeszcze inni zwracają się ku zupełnie nowym projektom. Jednym z tych, którzy postanowili zrealizować swoje stare marzenie, jest Facundo Arana, który wraz z przyjaciółmi otworzył bar w Nordelta.
Próbowałam sobie przypomnieć co działo się w moim życiu rok temu o tej samej porze i zupełnie nic nie pamiętam. Pewnie było zwyczajnie – życie toczyło się swoimi utartymi ścieżkami i dlatego te dni w żaden sposób nie utkwiły mi w pamięci. Mimo to, dziś z perspektywy czasu stwierdzam, że rok temu o tej porze wszystko było zupełnie inne… Jednak nie chcę tu roztrząsać żadnych kontrowersyjnych ani trudnych tematów, ale chcę przypomnieć Wam coś miłego, co jest związane z Facundo Arana i Marią Susini. Otóż rok temu o tej porze Facu i Maria wyruszyli z firmą turystyczną De Turista na wycieczkę do Nowej Zelandii i Argentyny.
Czemu ten post zatytułowałam Pura Vida? Otóż Facundo i Maria często tym zwrotem opisują swoje zdjęcia na Instagramie. Sprawdziłam co to znaczy i okazuje się, że Pura Vida w dosłownym tłumaczeniu znaczy czyste życie, ale w szerszym kontekście to styl życia i umiejętność cieszenia się nim – pełnia życia. Jest to kostarykański zwrot zastępujący w zasadzie wszystko (Co słychać? Pura Vida! Jak się masz? Pura Vida! Jaka pogoda? Pura Vida!) W Kostaryce w sklepach, na ulicach i plażach rozbrzmiewa Pura Vida! – pozdrowienie odzwierciedlające radość, wdzięczność i szacunek dla wszystkiego co żyje. To wyrażenie mówi, że trzeba cieszyć się życiem i korzystać z niego, bo życie mimo wszystko jest piękne. W latach 90-tych w Kostaryce zwrot Pura Vida został formalnie rozpoznany i włączony do słowników. Od tego czasu stał się nieoficjalnym, ale wszechobecnym mottem Kostaryki.
Dziś na IGTV Mujeres al Mando ukazał się wywiad z Facundo Arana, który przeprowadziła Belen Couso. Niestety dla mnie ten materiał okazał się sporym rozczarowaniem. Sądząc po zwiastunie spodziewałam się ciekawej i obszernej rozmowy opatrzonej fajnymi ujęciami, a opublikowano zaledwie sześciominutowy filmik z fatalnym dźwiękiem.
Niedawno w domu Facundo i Marii odbyła się jakaś sesja, najprawdopodobniej chodzi o wywiad i zdjęcia do jednego z czasopism. Sądząc po poniższym zdjęciu pozowanie z kurczakami nie należy do najłatwiejszych 😀
Austin Experience to cykl rozmów zainicjowanych przez Austin Eco Bilingual School*. Do udziału w trzecim odcinku zaproszono aktora Facundo Arana, który w rozmowie z Marią Eugenią Cossini opowiedział między innymi o doświadczeniach zdobytych podczas wyprawy na Everest w 2016 roku i o różnych wydarzeniach z jego życia i kariery zawodowej. Transmisja odbyła się za pośrednictwem platformy Zoom i FB.
W obecnych czasach raczej nie ma co liczyć na nowe profesjonalne zdjęcia Facundo, ale czasem pojawiają się archiwalne fotografie będące częścią jakiejś dawnej sesji. Właśnie tak jest w przypadku poniższych zdjęć. Ich autorem jest fotograf Sergio Lapietra.
W 43 rocznicę powstania Abuelas de Plaza de Mayo (Babcie z Plaza de Mayo) stowarzyszenie zaprosiło wszystkich chętnych do wzięcia udziału w akcji Manos con Identidad. Chodziło o to, żeby napisać swoje imię na dłoni, zrobić zdjęcie lub nagrać film i opublikować ten materiał w mediach społecznościowych, pisząc kilka słów o sobie, albo o swoim imieniu. Publikacje miały być opatrzone hasztagiem #Manosconidentidad. Ideą tej akcji było nagłośnienie celów stowarzyszenia Abuelas de Plaza de Mayo i spowodowanie, żeby ci którzy nadal nie znają swojej tożsamości mogli wreszcie odkryć prawdę. Odzew był naprawdę duży – do inicjatywy przyłączyły się osoby znane, jak i zwykli ludzie – ukazało się tysiące zdjęć dłoni z imieniem. Oby to przełożyło się na odnalezienie kolejnych porwanych wiele lat temu dzieci i zwrócenie im ich prawdziwej tożsamości. W dalszej części tego wpisu zamieściłam nieco więcej szczegółów na ten temat. Zachęcam do przeczytania.
Nazywam się Facundo i mogę to powiedzieć, ponieważ wiem, kim jestem…Narodowy Dzień Prawa do Tożsamości… czyli codziennie.
Przedsięwzięcie, w które ostatnio zaangażował się Facundo nabiera kształtu i już wkrótce przydrożny bar o nazwie Vermú zostanie ukończony i otwarty. Jak wszystko pójcie zgodnie z planem to otwarcie nastąpi w drugiej połowie listopada. Reasumując – bar nazywa się Vermú, ma już swoje logo i konto na Instagramie, gdzie pojawiły się pierwsze zdjęcia:
W ramach ruchu Mujeres al Mando (co chyba oznacza Kobiety rządzą) zainicjowano cykl wywiadów pod wspólną nazwą Entrevistas en moto (Motocyklowe wywiady). Pierwszym przepytywanym był Facundo Arana. Wywiad póki co jeszcze się nie ukazał, ale jest jego zapowiedź (wideo jest na końcu tego posta) i sporo fajnych zdjęć. Zresztą zobaczcie sami:
