Plebiscyt na 7 Argentyńskich Cudów Natury wkrótce dobiegnie końca. Głosować można do 07/05/2019. Facundo Arana w parze z Virginią Gallardo promował w tym konkursie Esteros del Iberá – wielkie naturalne mokradła leżące w prowincji Corrientes. Virginia chyba pochodzi z tej prowincji, natomiast Facundo raczej nie ma żadnych bliższych konotacji z tym miejscem, ale zdarza mu się angażować w akcje związane z racjonalnym wykorzystywaniem zasobów wodnych, więc może z tego powodu go wybrano. Znaczącym argumentem w wyborze osób do tego typu projektów jest też ich rozpoznawalność i zasięgi jakie mają w internecie. Podejrzewam, że Virginia i Facundo zostali zwyczajnie komercyjnie wynajęci do promowania tego projektu i to ponoć za niemałe pieniądze, ale to już jest kwestia umowy między stronami i mi nic do tego.
Nie śledziłam całej kampanii promocyjnej tego regionu, a tylko tę jej część, w której uczestniczyli Virginia i Facundo, którzy spędzili w prowincji Corrientes dwa dni – 3 i 4 kwietnia 2019. Osobiście spodziewałam się nico innego efektu współpracy tamtejszej ekipy z Facundo i Virginią. Sądziłam, że powstanie jakiś jeden spektakularny, dynamiczny i dobrze zmontowany klip, wzbogacony wpadającą w ucho i zapadającą w pamięć melodią (na przykład folkową), z zapierającymi dech w piersiach widokami, opatrzony krótkimi ale celnymi komentarzami Facundo i Virginii, który do znudzenia będzie udostępniany wszędzie gdzie się tylko da – tak żeby zapadł ludziom w pamięć i sprowokował ich do zagłosowania na tę a nie inną osobliwość natury. Okazało się jednak, że twórcy tej kampanii mieli inny pomysł. Powstało kilkanaście według mnie nijakich filmików, mimo że czasowo krótkich to i tak przydługich, nudnawych, przegadanych i trochę słabo zmontowanych. Do tego jeszcze na niektóre filmy nałożono duże żółte napisy. Fakt, rzucają się w oczy, ale wizualnie słabo to wygląda – jakby jakiś amator dodał je w pierwszym lepszym darmowym programie do obróbki wideo. Zresztą zobaczcie sami:
Pierwsze filmiki są jeszcze w miarę ok, ale reszta… Moim zdaniem słabiutko… Do Virginii i Facundo nic nie mam. To nie oni decydowali co, jak i gdzie powiedzą, czy zrobią. No może Facundo mógł się wykazać większą inwencją w kwestii stroju. Czarna koszula z krótkimi rękawami z The North Face, bojówki i sportowe buty, to nie jest stylizacja na każdą okazję – od spotkania z gubernatorem prowincji, przez brodzenie po kolana w wodzie, aż do kolacji i tańców.
W pierwszym odruchu – z sympatii dla Facundo sama chciałam zagłosować w tym plebiscycie, ale po chwili zastanowienia wycofałam się. Przede wszystkim dlatego, że nie mieszkam w Argentynie, więc uznałam że nie powinnam uzurpować sobie prawa do współdecydowania o tym, co stanie się z tym miejscem, a po drugie dlatego, że jeśli to miejsce jest naprawdę aż tak wyjątkowe i ważne dla ekosystemu, to chyba lepiej żeby nie stało się ono popularną atrakcją turystyczną. Ja rozumiem, że w ubogim regionie potencjalne dochody z turystyki są kuszące, ale chyba nie tędy droga… Na świecie istnieje wiele przykładów miejsc, które nadmierna ilość turystów bezpowrotnie zniszczyła i teraz trzeba w nie włożyć ogromne pieniądze, żeby przywrócić je do poprzedniego stanu. Osobiście uważam, że do niektórych miejsc ludziom powinno się zakazać wstępu lub ograniczyć go do absolutnego minimum. Na blogu Busem przez świat przeczytałam kiedyś, że w USA jest takie miejsce – formacja skalna The Wave, do którego wpuszczanych jest tylko 20 osób dziennie i żeby się tam dostać trzeba wygrać specjalną loterię, a po szlaku chodzą Rengersi i sprawdzają, czy nie ma tam nieuprawnionych osób. Dzieje się tak dlatego, że ze względu na wyjątkowość tego miejsca władze chcą je zachować w jak najlepszym stanie. W pełni popieram takie działania i się z nimi zgadzam. Inaczej wszystko zadepczemy i zasypiemy plastikiem. Dziś w dobie internetu możemy wirtualnie podróżować do większości miejsc na ziemi, więc mamy możliwość zobaczyć naprawdę wyjątkowe cuda natury i nie musimy tam koniecznie jechać i zostawiać swoich śmieci, jakbyśmy w ten sposób znaczyli teren… Nie twierdzę, że należy zasiąść przed komputerem i tylko tak podziwiać piękno otaczającego nas świata, ale do niektórych miejsc ludzie po prostu nie powinni mieć wstępu, póki nie nauczą się tych miejsc szanować.
PS Przypomniało mi się, że chciałam jeszcze napisać o tych koniach ciągnących łodzie po mokradłach Iberá. Domyślam się, że taka jest tam tradycja, że miejscowa ludność tak się przeprawia przez te bagna. Ale żeby te biedne konie musiały brodzić po brzuch w wodzie i w błocie, ciągnąc za sobą łodzie z turystami żądnymi zrobienia ciekawego zdjęcia, to jakaś paranoja! Jak ktoś ma ochotę na taką atrakcję, to niech sam sobie ciągnie tę łódź! Od razu nasuwa mi się analogia z końmi ciągnącymi bryczki na drodze do Morskiego Oka. Rozumiem, że autochtoni mają niewielkie możliwości zarobkowania, ale wydaje mi się, że akurat to nie powinno być atrakcją turystyczną.
Źródło: 
Źródło: 
