W poniedziałek 11/02/2019 w hotelu Sheraton w Mar del Plata odbyła się doroczna ceremonia wręczenia nagród teatralnych Estrella de Mar 2019. Uroczystość była transmitowana przez TV Publika i można ją było obejrzeć zarówno w telewizji, jak i online. Sztuka Cartas de Amor była nominowana w trzech kategoriach: aktorka – Soledad Silveyra, aktor – Facundo Arana i producent – Javier Faroni, jednak żadna z tych osób nagrody nie zdobyła.
Źródło: https://www.lacapitalmdp.com/premios-estrella-de-mar/#lb-gallery82
Facundo Arana na ceremonię przybył z żoną Marią Susini. Maria wystąpiła w dość odważnej, czerwonej, zwiewnej sukni do ziemi, a Facundo zaprezentował się klasycznie – w ciemnym garniturze i białej koszuli. Oboje wyglądali bardzo elegancko.
Źródło: https://www.infobae.com/teleshow/fotos
Wiadomo, że największym zainteresowaniem i splendorem ciszyli się laureaci, w związku z tym zdjęć tych nienagrodzonych gwiazd jest znacznie mniej, a że Facundo ostatnio nie wywołał żadnej kontrowersji, to nie znalazł się pod obstrzałem dziennikarzy i fotoreporterów, ale to co znalazłam z jego udziałem, to udostępniam:
Źródło: https://www.instagram.com/p/BtwsaDcFnbU/
Źródło: https://twitter.com/natamdq/status/1095164998366711808
Źródło: https://quedigital.com.ar/cultura/la-alfombra-roja-de-los-estrella-de-mar-2019/
Źródło: https://www.facebook.com/quediariodigital/photoseater
Źródło: https://www.facebook.com/elmarplatensecom/posts/1105474386301517
Źródło: https://www.instagram.com/lajauladelamoda/ (InstaStories)
W sumie to mogłabym zakończyć ten wpis na powyższym akapicie, bo niewiele więcej pozytywnego mam do powiedzenia. Uroczystość miała bardzo dziwny przebieg i kompletnie mi się nie podobała, a właściwie to nie podobało mi się to, co zastało zaprezentowane w TV Publica. Nie chcę się tu wdawać w żadne polityczne dywagacje, ale podejrzewam, że taki a nie inny przebieg tej uroczystości był uwarunkowany tym, co obecnie dzieje się w Argentynie (kryzys gospodarczy, zmiany zachodzące w argentyńskim społeczeństwie, zaangażowanie aktorów w politykę itp). Ale nie bądźmy aż tak podejrzliwi i przyjmijmy, że stało się tak ze względu na transmisję w ogólnokrajowej telewizji i konieczność trzymania się określonych ram czasowych. Zacznę od tego, że nagrody były wręczane w hotelu Sheraton, a nie jak dawniej w Teatro Auditorium. Pomieszczenie, w którym odbywała się gala sprawiało kiepskie, wręcz przytłaczające wrażenie – wyglądało na niskie i ciemnie. Nagrody wręczano jakby w wielkim pośpiechu, a laureaci nie mieli możliwości podziękowania, czy wypowiedzenia się. W związku z tym, że osobom nagrodzonym odebrano prawo do wypowiedzi, to na scenie odbywały się różnego rodzaju manifestacje. Pojawiły się osoby z ustami zaklejonymi taśmą, ktoś wystąpił z transparentem w ręku, ktoś próbował zabrać głos bez dostępu do mikrofonu, ktoś inny celowo odwrócił się tyłem do kamery. Chyba dlatego telewizja przez większość relacji pokazywała prowadzących – Yamilę Pecoraio i Juliána La Bruna, a nie nagrodzonych. Samo wręczenie nagród odbywało się na czymś w rodzaju podestu, wybiegu czy sceny… sama nie wiem jak to nazwać, a dookoła była publiczność, więc siłą rzeczy laureaci zawsze znajdowali się do kogoś tyłem. Wyczytywano nazwisko zwycięzcy, szybko wręczano mu nagrodę, laureat ledwo zdążył się ukłonić i już sprowadzano go na dół. Ci bardziej uparci nie dawali się tak szybko „zrzucić ze sceny” i próbowali coś zamanifestować, choćby okazać szczery entuzjazm, ale wtedy kamery natychmiast kierowały się na prowadzących. Wyglądało to tak, że ci którzy mieli być tego wieczoru najważniejsi, czyli laureaci zostali zmarginalizowani do minimum. Dla mnie, jako dla widza było to żenujące i byłam zwyczajnie zakłopotana. Nie sądzę, żeby ta transmisja miała dużą oglądalność w telewizji. Oczywiście nie wszystko było złe, były też wybuchy szczerej, niczym nieskrępowanej radości ze zdobytego wyróżnienia, owacje na stojąco, występy artystyczne i zabawne momenty, ale całość nie zrobiła na mnie dobrego wrażenia. Dodam jeszcze, że transmisja nie odbywała się na żywo, ale z kilku minutowym poślizgiem, chyba żeby była możliwa cenzura. Po części oficjalnej odbyło się coś w rodzaju i konferencji prasowej i bankiet.
Źródło: 
