Jej pasją są media, ale zawsze wiedziała, że to, co dla niej najważniejsze, nie ma związku z pracą.
Od dawna nie ma jej w telewizji. Maria Susini (40) znajduje się obecnie w sile wieku i oddaje się temu, co kocha najbardziej: wspaniałej rodzinie, którą udało jej się stworzyć. Nasza bohaterka, żona Facundo Arana ciągle zawchwyca urodą i emanuje spokojem, opiekując się Indią, Yaco i Moro i trwając w pięknej miłości z jej ukochanym – wiecznym amantem telewizji – Facundo Arana.
Podczas dorocznej gali Fundaleu zgodziła się z nami porozmawiać o tym spokoju, który uważa za jedną z ważnych zasad życia.
To bardzo ważne, żeby uczestniczyć w tych dorocznych galach Fundaleu, dlatego każdego roku jesteśmy z Facu w hotelu Alvear. Jeśli trzeba zmienić plany, tak jak to się stało u nas tym razem, to to robimy, tak żeby nic nie kolidowało z datą tego charytatywnego spotkania. Ale nie uważam, żeby dla okazywania solidarności konieczne było jakieś szczególne miejsce. To powinna być codzienność. Staram się to wpajać moim dzieciom. Począwszy od tego, co najprostsze – na przykład szacunku dla innych. Trzeba zacząć od poszanowania innych. I mówię tu nie tylko o szacunku wobec ludzi, ale także wobec zwierząt, czy roślin. To pomaga stawać się wrażliwym, dobrym człowiekiem. Jeżeli szanuje się swoich bliskich, troszczy się o nich, chce się dla nich jak najlepiej, to poczucie solidarności z innymi przychodzi samo z siebie. Troszczenie się o moich bliskich sprawia, że jestem szczęśliwa. Na ulicy bywam rozkojarzona, ale staram się też być uważna, czy osoba, obok której przechodzę, czegoś nie potrzebuje, albo czy coś się nie dzieje. Trzeba być na to przygotowanym. Wielu ludziom na ulicy potrzeba tylko uśmiechu, czy dobrego spojrzenia. Zapewne już nigdy więcej tej osoby nie zobaczę, ale w tym momencie skupiłam na niej swoją uwagę. Kiedy pracowałam w telewizji lubiłam przekazywać radość. Czasami ludzie po prostu czują się samotni, czegoś im brakuje… Mam przyjaciół, którzy czasami chodzą gotować w jakieś miejsce, albo angażują się w jakąś akcję charytatywną, ale dla mnie to codzienność. I nie chodzi tylko o ludzi, którzy mogą potrzebować wsparcia materialnego, leków, czy czegoś innego. Zainteresowanie ze strony drugiego człowieka może być równie ważne. Może to zmienić dzień tej osoby na lepszy. To sprawia mi dużą satysfakcję. To jest proste, a jednocześnie konkretne.
- To wydaje się kłócić z opinią, jaka często towarzyszy sławnym ludziom, że są lekkoduchami.
Stałam się znana, pracując jako prezenterka. Kariera modelki pojawiła się równolegle, ale to dzięki pracy w telewizji mogłam zaistnieć w świecie mody. Jest pewna doza prawdy w tym, że pracując w mediach, można się pogubić, bo jest tam wiele lekkomyślności. Kiedy zaczynałam, miałam 15 lat, ale nie straciłam głowy. Wiedziałam, że to mi się nie przydarzy. Wiedziałam, że chcę cieszyć się życiem, że lubię inne rzeczy. Kiedy pracuję, kocham to co robię. Mam to we krwi. Media są moją pasją, ale prawdziwą miłością mojego życia jest moja rodzina – moje dzieci, mój mąż, moi bliscy.
Źródło: http://www.diariopopular.com.ar/notas/271122-maria-susini-hay-gente-que-solo-necesita-una-sonrisa
Jest to wywiad z Diario Popular, z 30/10/2016. Z Marią Susini rozmawiała Grisel Coyle. Polską wersję stworzyłam w oparciu o tłumaczenie z rosyjskiego na hiszpański ze strony https://www.mundolatino.ru/
Źródło: 
